شکست به معنای پایان دنیا نیست

یکی از نخستین آزمون‌هایی که مدیران تازه‌کار پس از تصدی پست مدیریت یک شرکت یا سازمان باید پشت سر بگذارند، انتخاب افراد و چیدن نیروهاست و اشتباه متداولی که در این مرحله از اغلب مدیران کم‌تجربه سر می‌زند این است که آن دسته از کارکنان و افرادی که به هر دلیلی در گذشته کاری شان در شرکت دچار شکست و ناکامی شده‌اند را به سرعت از دایره انتخاب شان کنار می‌گذارند و اصلا روی آنها حساب باز نمی‌کنند. درحالی‌که با این کار اشتباه بزرگی مرتکب می‌شوند. در این قسمت به دلایل اشتباه بودن این رویکرد اشاره خواهد شد.

یکی از نظریاتی که بسیاری از صاحب‌نظران دنیای مدیریت از جمله دراکر به شدت با آن مخالف هستند «اصل پیتر» نام دارد که برگرفته از کتابی پرفروش به همین نام، نوشته یک عضو فرهنگستان به نام «لارنس جی پیتر» است. او در آن زمان استادیار دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود و کتاب معروف او «اصل پیتر» در سال 1968 منتشر شد. اصل پیتر می‌گوید: «در یک سلسله مراتب هر کارمندی قادر به ارتقای شغلی به میزانی مشخص و بر اساس صلاحیت خود است.» بر اساس اصل پیتر، نداشتن صلاحیت یعنی عدم ارتقای شغلی و حتی از دست دادن مسوولیت و موقعیت کنونی و زمانی که در یک سازمان تعداد افراد فاقد صلاحیت به حد بحرانی برسد، شرکت از هم می‌پاشد.