ماهی تازه

ژاپنی ها عاشق ماهی تازه هستند. اما آب های اطراف ژاپن سالهاست که ماهی تازه ندارد. بنابر این برای غذا رساندن به جمعیت ژاپن، قایق های ماهی گیری بزرگتر شدند و مسافت های دورتری را پیمودند. ماهیگیران هر چه مسافت طولانی تری را طی می کردند به همان میزان آوردن ماهی تازه بیشتر طول می کشید.

اگر بازگشت بیش از چند روز طول می کشید ماهی ها دیگر تازه نبودند و ژاپنی ها مزه این ماهی را دوست نداشتند.برای حل این مسئله، شرکت های ماهیگیری فریزرهایی در قایق هایشان تعبیه کردند. آنها ماهی ها را می گرفتند آنها را روی دریا منجمد می کردند. فریزرها این امکان را برای قایق ها و ماهی گیران ایجاد کردند که دورتر بروند و مدت زمان طولانی تری را روی آب بمانند.اما ژاپنی ها مزه ماهی تازه و منجمد را متوجه می شدند و مزه ماهی یخ زده را دوست نداشتند. بنابر این شرکت های ماهیگیری مخزن هایی را در قایق ها کار گذاشتند و ماهی را در مخازن آب نگهداری می کردند. ماهی ها پس از کمی تقلا آرام می شدند و حرکت نمی کردند. آنها خسته و بی رمق، اما زنده بودند.

باز هم ژاپنی ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی حال و تنبل ترجیح می دادند. زیرا ماهی ها روزها حرکت نکرده و مزه ماهی تازه را از دست داده بودند.
باز ژاپنی ها مزه ماهی تازه را نسبت به ماهی بی حال و تنبل ترجیح می دادند. پس شرکت های ماهیگیری به گونه ای باید این مسئله را حل می کردند.
آنها چطور می توانستند ماهی تازه بگیرند؟
اگر شما مشاور صنایع ماهیگیری بودید، چه پیشنهادی می دادید؟

مزیت رقــــابتـی چیست

 سابقة تاریخی امر به قرن هیجدهم می‌رسد. در آن زمان، در اقتصاد کلاسیک، تئوری مزیت نسبی برای تشریح تفاوت بین اقتصادهای مختلف ارائه شد:

آدام‌اسمیت اصطلاح "مزیت مطلق" را به کار برد و منظورش این بود که هر کشور کالایی را صادر می کند که با کمترین هزینه تولید می کند. او در کتاب ثروت ملل (1776) از تجارت بین‌المللی و مزیت نسبی به تفصیل سخن به میان می‌آورد. به نظر اسمیت، تقسیم کار و تخصص، مهمترین عامل رشد اقتصاد کشورهاست و نفع هر کشور در آن است که کالاهایی را که هزینه تولید آنها در خارج کمتر است از کشورهای دیگر خریداری کند. اگر کشوری بتواند همه محصولات موردنیاز خود را به قیمت ارزان در داخل تولید کند از دادو ستد با سیار کشورها و از بازرگانی بین‌المللی سودی نخواهد برد.
بعدا” دیوید ریکاردو این دیدگاه را اصلاح کرد و مقوله‌ای را که به "مزیت نسبی" معروف شده مطرح کرد. منظور دیوید ریکاردو آن بود که عوامل بازار، منابع کشور را به صنایعی سوق می دهند که کشور در آنها بیشترین بهره‌وری نسبی را داشته باشد. بعنی کشور ممکن است کالایی را وارد کند که خودش می تواند با هزینه کم تولید کند، ولی در تولید کالای دیگری بهره‌ورتر باشد.

نوشابه های انرژی زای ردبول و هایپ

شاید این ادعا که سقوط آزاد از ارتفاع ۳۰۰۰ مترى، آخرین پروژه تبلیغاتى  

 صنعت نوشابه انرژى زاست خیلى هم دور از واقعیت نباشد؛  

تعلق این هیجان مربوط است به برندى که تصویر ذهنى آن شاید به شما هم بال دهد. 

در آخرین مستندات به دست آمده از نتایج تحقیقاتى یک شرکت تحقیقات بازار، از نظر مصرف کننده نهایى ،اینگونه مشاهده مى شود که برند نوشابه انرژى زاى ردبول با اختلاف اندکى از رقیب خود جلوتر است اما بر اساس ادعاى یک مقام مسئول در شرکت هایپ سهم بازار این برند از دیدگاه سر شمارى فروش در پایانه هاى فروش بالاتر است.تحقیقات میدانى نشان مى دهد که هر دو رقیب اصول merchadizing را به رسمیت شناخته و در راستاى تحقق آن قدم هاى قابل توجهى برداشته اند از سوى دیگر رفتار شناسى به این واقعیت تاکید دارد که هردوى آنان بر این باورند که مخاطبین خود را تا حدودى مى شناسند اما براى رسیدن به سهم بیشتر بازار ۲ تاکتیک کاملا متفاوت را انتخاب کرده اند. 

شاید این فرق را بتوان اینگونه به تصویر کشید که برند هایپ هنوز برنامه اى براى رفاقت مصور با مصرف کننده نهایى ندارند این برند مغرور است و معتقد که کشش پذیرى محصولش به قدرى قویست که پایانه هاى فروش ارتباط دلخواه را برقرار مى کند. 

 ارتباط با این برند در یک جاده یک طرفه تعریف شده، انگاردر ابتداى این جاده نوشته شده  اند. «پیشنهاد دوستى سهم شما پذیرش آن حق ما» . بر اساس تحقیقات صورت گرفته از مصرف کننده نهایى این دو رقیب،بازارى کاملا مستقل از هم دارند.تا جائیکه نتایج تحقیقات مبین این واقعیت است که برند مغرور بازار خود را در تهران جستجو مى کند و برند آشنا عمده شهر هاى بزرگ را هدف قرار داده است.اما هردو آنان یک وجه مشترک دارند و آن رقابت بر سر به دست آوردن سهم دیگرى است نه بسط و گسترش بازار مصرف و افزایش سهم آن. شاید بتوان مدعى شد که مدیران بازار یابى این دو برند به عوض نگرش استراتژیکى به مقولى بازار و مصرف کننده، تاکتیک ها را بیشتر به رسمیت مى شناسندکه این خود باز برهانى است به این فرض که شاید صاحبان این دو برند منافع کوتاه مدت و چریکى را بیشتر مد نظر قرار داده  اند. بر اساس تحقیقات صورت گرفته یکى از مهمترین مشکلات صاحبان بنگاه هاى فروش نوشابه هاى انرژى زا هزینه هاى هنگفت انبار دارى و ترخیص کالاست زیرا بر اساس ترکیب هاى شیمیایى موجود در این نوشابه ها ریسک انباردارى آنان بسیار بالاست و بر همین اساس به نظر مى رسد علاقه صاحبان این بنگاه ها به کوتاه کردن فاصله ترخیص تا فروش نهایى استوار است تا بسط و گسترش بازار مصرف.

منبع: ام بى اى نیوز

آنالیز SWOT برند سونی

آنالیز SWOT که یکی از ابزارهای تطابق نقاط قوت و ضعف درون سازمان ها با فرصت‌ها و تهدید‌های برون سازمانی است ،یکی از مهمترین دغدغه های شرکت های بزرگ در دهه اخیر بشمار می آید و مطالعه دقیق اینگونه آنالیزها توسط مدیران شرکت ها موجب خواهد شد تا بسیاری از مسایل و مشکلات پیش روی آنها چه در زمینه تولید و چه در زمینه گسترش بازارهایشان حل گردد. مشکل اساسی در بیشتر این شرکت ها نهفته بودن نقاط قوت، نقاط ضعف و فرصت ها و تهدیدهای پیش رویشان است. رسیدن به یک تلقی واقعی از این چهار موضوع قدم اول برای رسیدن به موفقیت و برنامه ریزی مناسب به شمار خواهد آمد. در شرح آنالیزهای برتر SWOT سال 2011 آنالیز برند سونی قابل ذکر است.