میانگین بودجه بازاریابی چقدر است؟

داشتن برنامه مشخص به بازاریابی کسب‌و‌کار شما هدف می‌دهد، بودجه بازاریابی به شما کمک می‌کند تا گام‌های عملی برای دستیابی به این اهداف بردارید. حال چقدر باید برای بازاریابی هزینه کنید ؟ و در کجا باید هزینه شود؟

چه چیز‌هایی در بودجه بازاریابی وجود دارد؟

بودجه بازاریابی به طور معمول هزینه‌های تبلیغات، ترفیع و روابط عمومی را پوشش می‌دهد. میزان بودجه بازاریابی نسبت به اندازه کسب‌و‌کار، فروش سالانه و میزان رقابت متفاوت است. بسته به نوع صنعت، بودجه بازاریابی می‌تواند حداقل یک درصد از فروش تا حداکثر 30 درصد متغیر باشد. شرکت‌های جدید ممکن است تا 50 درصد از فروش برای برنامه‌های بازاریابی مقدماتی در سال اول صرف کنند. کسب‌و‌کار کوچک ممکن است سعی کند این هزینه را فقط برای تطبیق با رقبای مستقیم خود صرف کند. 

 بودجه بازاریابی به طور کلی شامل موارد زیر است:

• چاپ و پخش تبلیغات

• طراحی و هزینه‌های چاپ برای تمام مواد چاپ، مانند خبرنامه‌ها، روزنامه‌ها، مجلات، و منتشر شده در مطبوعات، هزینه‌های پست مستقیم

• توسعه وب‌سایت

• روابط عمومی

• معرفی کسب‌وکار

• هر روش خاص مورد نیاز دیگر

به خاطر داشته باشید، معمولا ساده‌ترین روش آن است که با یک مقدار پایه برای بودجه بازاریابی آغاز کنید و سپس آن را به زیر شاخه تقسیم کنید. بودجه بازاریابی برای هر کسب‌و‌کار متفاوت خواهد بود، در زیر چهار روش معمول مورد استفاده برای تخصیص بودجه بازاریابی معرفی می‌شود:

1-  درصد فروش

 اختصاص یک درصد مشخص از درآمد فروش یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای توسعه بودجه بازاریابی است. این میزان به طور متوسط معمولا بین 9 تا 12 درصد از بودجه سالانه است، در حالی که ممکن است در کسب‌و‌کار‌های کوچک به کمتر از 2درصد هم برسد. اگر کسب‌و‌کاری در حال راه اندازی یک محصول یا خدمت جدید باشد، به تبلیغات بیشتری نیازمنداست، بنابراین این درصد افزایش خواهد یافت. مزیت اصلی استفاده از یک درصد از فروش این است که بودجه بازاریابی با درآمد فروش شرکت، افزایش یا کاهش خواهد یافت. 

2-روش پولی

بسیاری از کسب‌و‌کارها به سادگی مقداری پول برای بودجه بازاریابی خود تخصیص می‌دهند. این روش مخصوصا برای کسب‌و‌کارهای کوچک مفید است، کسب‌و‌کارهای کوچک به این نگاه می‌کنند که از عهده چه مقدار هزینه بازاریابی می‌تواند برآید. تخصیص یک نرخ ثابت معمولا برای شرکت‌ها و آن قسمت‌هایی که به دنبال هزینه یک دفعه هستند، از قبیل روابط عمومی، بازاریابی یا نشان تجاری، موثر است، ولی برای یک برنامه بازاریابی بلندمدت موثر نیست. تعریف یک مقدار مشخصی هزینه برای بودجه بازاریابی در سال اول یک کسب‌و‌کار ممکن است آن را به چالش کشیده، زیرا هیچ سابقه‌ای از فروش و هزینه‌های بازاریابی وجود ندارد. برخی از صاحبان کسب‌و‌کارها در سال اول تاسیس خود، به افرادی که در این صنعت فعال هستند مراجعه می‌کنند و در مورد پروژه‌های بازاریابی و فروش آنها پرس‌و‌جو می‌کنند و به این وسیله هزینه‌های بازاریابی خود را تخمین و برآورد می‌کنند. 

3-تطبیق با رقبا 

روش دیگر برای ایجاد یک بودجه بازاریابی این است که به تجزیه و تحلیل و برآورد آنچه رقبا برای بازاریابی خود هزینه می‌کنند، بپردازند و آن را برای خود کپی کنند. این روش یکی دیگر از راه‌های ساده برای تنظیم بودجه است، که با تطبیق هزینه بازاریابی خود با هزینه رقبای خود به نوعی خود را در صف رقابت با رقیب نگه می‌دارد. به هرحال این روش فرض می‌کند که رقبا مبلغ مناسبی را به این امر اختصاص می‌دهند و دارای یک کسب‌و‌کار برابر هستند. اگر شما دارای یک خرده فروشی کوچک باشید و رقبای قدرتمندی مانند وال مارت داشته باشید، بدیهی است که شما نمی‌توانید از بودجه بازاریابی وال‌مارت کپی کنید. هنگام استفاده از این روش، درآمد و اندازه یک کسب‌و‌کار هم باید در نظر گرفته شود. 

4- اهداف برنامه بازاریابی

این روش اغلب به عنوان موثرترین روش بودجه بندی در نظر گرفته شده است، در این روش ازاهداف برنامه بازاریابی برای تعیین بودجه بازاریابی استفاده می‌شود. این بودجه، برآورد هزینه‌های مورد نیاز برای دستیابی به اهداف بازاریابی مطلوب و موردنظر است. اگر چه این روش از بودجه‌بندی، بسیار واقع بینانه است و اغلب محدود به سرمایه موجوداست. البته گاهی بودجه مطلوب مورد نظر ممکن است از پولی که برای یک سال کنار گذاشته شده است، تجاوز کند. با این حال، بسیاری بر این باورند این روشی منطقی برای تعیین بودجه بازاریابی است. به هر حال اختصاص یک بودجه بازاریابی دقیق قبل از شروع هر سال مالی و سالانه ممکن است به موازات رشد یا افت شرکت تغییر کند. نظارت بر هزینه‌های بازاریابی و نتایج در طول سال باعث اثر بخشی بهتر بودجه‌تان می‌شود. مدیریت خوب بازاریابی یک کسب‌و‌کار خود باعث می‌شود که کسب‌و‌کار در محیط دلخواه قرار گیرد و به درآمد بالا دست یابید. 

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۰۵۲